NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
مُوسَى بْنُ
إِسْمَعِيلَ
حَدَّثَنَا
حَمَّادٌ
أَخْبَرَنَا
هِشَامُ بْنُ
عُرْوَةَ
عَنْ
عُرْوَةَ
أَنَّ عَائِشَةَ
قَالَتْ
ثُمَّ قَالَ
تَعْنِي النَّبِيَّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
أَبْشِرِي
يَا
عَائِشَةُ
فَإِنَّ اللَّهَ
قَدْ
أَنْزَلَ
عُذْرَكِ
وَقَرَأَ
عَلَيْهَا
الْقُرْآنَ
فَقَالَ
أَبَوَايَ
قُومِي
فَقَبِّلِي
رَأْسَ
رَسُولِ
اللَّهِ صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
فَقُلْتُ
أَحْمَدُ
اللَّهَ عَزَّ
وَجَلَّ لَا
إِيَّاكُمَا
Âişe (r.anha)'den demiştir
ki: Nebi (s.a.v.):
"Müjde ya Aişe,
gerçekten Allah senin suçsuzluğuna dair âyet indirdi" buyurdu.
(Yine Hz. Âişe'nin
rivayetine göre Hz. Nebi, bu müjdeyi verdikten sonra) kendisine (suçsuzluğunu
bildiren) Kur'ân (âyetlerini) okumuştur.
(Hz. Aişe sözlerine
şöyle devam etti):
Bunun üzerine annemle
babam bana: "Kalk Rasûlullah'ın başından öp!" dediler Ben de:
Aziz ve Celîl olan
Allah'a hamdediyorum. Size değil" dedim.
İzah:
Buharî, tefsir Nur; Müslim,
tevbe; Ahmed b. Hanbel, VI, 60, 103, 197.
Âişe annemizin maruz
kaldığı iftira olayından kendisinin masumluğuyla ilgili olarak inen âyet-i
kerimeler, "Muhammed'in eşine o yalanı uyduranlar içinizden bir güruhtur..."[Nûr
11] âyet-i kerimesi ile onu takib eden dokuz âyettir.
Bilindiği gibi, Hz.
Âişe'nin babası, Hz. Ebû Bekir (r.a.), anası ise Ümmü Rûmân'dır.
Bu hadis-i şerifte bir
kadının eşini öpmesi, söz konusu ediliyor. Bir kimsenin çocuğunu Öpmesinden söz
edilmiyor. Bu bakımdan bu hadisle bab başlığı arasında bir ilgi kurmak mümkün
gibi görünmüyorsa da, Hz. Aişe'ye verilen emir, Nebi Efendimizin başını öpmesi
olduğunu düşünürsek; tavsiye edilen bu öpmenin, bir şefkat ve bir hürmet öpmesi
olduğu anlaşılır. Bu yönüyle de babanın çocuğunu öpmesisne benzetilebilir.
Merhum musannifin bu inceliği göz önünde tutarak bu hadisi burada zikrettiğini
söyleyebiliriz.